در دقیقا ۳۰ سال پیش، ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۲، آمریکا آخرین آزمایش هسته‌ای خود را با نام رمز «دیویدر» انجام داد. بوش در ۲ اکتبر ۱۹۹۲ Hatfield Amendment را امضا کرد که مثلّا “توقف” آزمایش هسته‌ای آمریکا را ترتیب می‌‌داد. البته این آزمایشات به ظاهر به اتمام رسیدند و بی تردید آزمایشات محرمانه‌ای هم باید صورت گرفته باشند. به هر روی پس از این امضا آمریکا هر چند که خود را در ظاهر محدود کرد، اما باز صد‌ها آزمایش زیر بحرانی در نوادا در عمق تقریبا ۴۰۰ متری از سطح زمین انجام داد و پیوسته به توسعه برنامه هسته‌ای خود ادامه داد. سرریز نتایج آزمایشات تسلیحات هسته‌ای و صد‌ها آزمایش زیر بحرانی به عنوان مثال منجر به ساخت تسلیحات هسته ای با بازده کم (۵ کیلوتن TNT) که در زمان ترامپ ساخته شدند و در زیردریایی‌های این کشور هم اکنون مستقر هستند، شد! به عبارت دیگر آمریکا ضربه هسته‌ای به پایگاه‌های دشمن خود را در حال حاضر عملیاتی کرده است! آمریکا حدود ۱۰۵۴ آزمایش هسته‌ای را بر اساس شمارش رسمی انجام داده است و این یعنی آمریکا در طول تقریبا ۵۰ سال بعد از ساخت اولین سلاح هسته‌ای طراحی‌‌های بسیار متفاوت و گوناگون و تسلیحات هسته‌ای بسیار کوچک شده را توسعه داده و آزمایش کرده است و پس از آن ممنوعیت بر دیگران برای توسعه این تسلیحات وضع کرده است! این باری دیگر نشان می‌‌دهد که سلاح هسته‌ای به گفته آن مرتیکه و اکانت‌های وابسته چیزی نیست که شما ظرف ۲۴ ساعت بتوانید بسازید و ماندن در آستانه هسته‌ای کفایت می‌کند و یا حتی اگر برجامی امضا شود نظام ظرف ۲۴ ساعت میتواند میز بازی را بر هم بزنند. آمریکا با آن ابر قدرتیش این طور آزمایش کرده که تا به آنچه که مد نظر داشته برسد، وای به حال ما که در رویای ساخت سلاح هسته‌ای ظرف ۲۴ ساعت هستیم! امروز بدون شک میتوان گفت که بزرگترین جبهه مخالفین سلاح هسته‌ای در ایران پان ترکان هستند!
