سایت گلاب دره

یکی‌ از سایت هایی که در گزارش آژانس در ارتباط با ذرات اورانیومی از آن خبری نیست و خوشبختانه مورد بازرسی هم قرار نگرفت، سایت گلاب دره در پارچین است که در آن آزمایش‌های مربوط با صفحه پرنده در سلاح هسته‌ای انجام گرفتند. همان طور که میدانید طرحی که ایران برای سلاح هسته‌ای در نظر گرفته بود، کره هسته‌ای شناور بود و بدین روی یک شکاف هوایی بین کره هسته‌ای و صفحه پرنده در نظر گرفته شده بود. این کار باعث افزایش شتاب و بدین ترتیب سرعت صفحه پرنده می شد و میتوانست کره هسته‌ای را به صورت بهینه تری به اصطلاح ایمپلود کند و به جرم ابر بحرانی‌ برساند. در پارچین سه سایت مربوط با ساخت و توسعه و آزمایش اجزای سلاح هسته‌ای وجود داشتند از جمله طالقان ۱ و ۲ و شهید بروجردی (برای ساخت کره اورانیوم فلزی؛ این سایت همچنان موجود است و در آن احتمالا موشک‌های بالستیک دوربرد ساخته و نگهداری می‌‌شوند) و همچنین گلاب دره که در آن آزمایشات فراوانی صورت گرفتند! در تصویر بالا نمای نزدیک از این سایت را می‌بینید که در سال ۲۰۰۴ گرفته شده بود. در این سایت بین سپتامبر ۲۰۰۲ تا آپریل ۲۰۰۳، ایران ۴۱ تست انفجاری مربوط به ساخت سلاح هسته‌ای انجام داده است. بر اساس گفته یک مامور ارشد اطلاعاتی‌ رژیم صهیونیستی، در این سایت آزمایشات معادله حالت (equation of state)، از جمله صفحه پرنده صورت گرفتند. در این دست آزمایشات میتوان رفتار فلز اورانیوم را بعد از برخورد با صفحه پرنده (که تحت فشار شدید خواهد بود)، مورد برسی‌ قرار داد. در واقع نوعی تست هیدرودینامکی مهم در مسیر ساخت سلاح است و همچنین رفتار خود صفحه پرنده از جمله نحوه شلیک این صفحه را میتوان مورد برسی‌ و آزمایش قرار داد! این سایت بین اولین تصویر موجود Google Earth، مورخ ژوئیه ۲۰۰۲ ، و بعدی که از مارس ۲۰۰۴ در دسترس بود، دستخوش تغییرات اساسی شد. بین این دو تاریخ، ساختمان و دیوار محافظ انفجار اضافه شدند و توسعه یافتند. این سایت در پارچین همچنان موجود و تخریب نشده است. این مکان سری هم باز نشان می‌‌دهد که برنامه سلاح هسته‌ای ایران بسیار فراتر و پیشرفته تر از آنچه به نظر می‌ آید بوده است و شهید فخری زاده در طول دهه ۹۰ میلادی انصافا ابر پروژه‌ای را طراحی کرده بودند و خدا می‌‌داند که چه اطلاعاتی هنوز در اختیار صهیونیست‌ها است که منتشر نکردند. صهیونیست‌ها ۲۰ درصد از انبار هسته‌ای ایران را از شور آباد تهران سرقت کردند که از آن تنها ۵ درصد را منتشر کردند. بسیار اطلاعات نابی در آن سرقت به دست صهیونیست‌ها افتاد که حتی خود تا آن روز نمیداستند. کاملا یک گنج را زدند! اما از این مهمتر، سوالی که پیوسته مطرح می‌‌شود این است که بعد از آماد دقیقا پروژه سلاح هسته‌ای ایران چه شد و به کجا رفت و امروز در کجا قرار دارد، پرسشی که پاسخ به آن میتواند تعیین کننده بسیاری از معادلات باشد! ایران بی‌ تردید با این اطلاعات تا کنون منتشر شده توان فنی‌ ساخت سلاح را دارد، حتی نیازی به تست گرم هم نیست، آیا ایران قدم نهایی را در اقدامی شیرجه ای بر خواهد داشت؟