یکی از کلک هایی که برای افزایش اطمینان پذیری و قدرت انفجاری در سلاح هسته‌ای می زنند، استفاده از تکنیک دابل بوستینگ است. بوستینگ را که آشنا هستید، برای افزایش بازده سلاح هسته ای، در عین اینکه کمترین مقدار از مواد هسته‌ای در نظر گرفته میشود، از ترکیبی از گاز دوتریوم و تریتیوم در مرحله اول استفاده میکنند که ظرف مدت وحشتناک کوتاهی بین یک تا دو نسل از شکافت هسته ای، به عبارت دیگر کمتر از ۱۰ نانو ثانیه سوخته و همجوشی می‌کند و شار عظیمی از نوترون‌ها را تولید می‌کند و بدین روی به زنجیره شکافت هسته‌ای شتاب میبخشند! اگر همجوشی به این سرعت انجام نمی‌‌گرفت، این امکان وجود نداشت که بتوان از این تکنیک برای افزایش بازده سلاح استفاده کرد. سرعت در اینجا همه چیز است! همچنین برای افزایش اطمینان پذیری و همچنین افزایش بازده سلاح از همین روش در داخل لوله پلوتونیومی معروف به spark plug در مرحله دوم هم استفاده می کنند. این طرح به طرح Teller معروف است که در تصویر بالا می‌بینید. در مرحله دوم برای سوخت همجوشی از دوترید لیتیوم استفاده میشود که در اینجا تریتیوم مورد نیاز در سلاح توسط نوترون‌های به دست آمده از شکافت هسته‌ای در مرحله دوم باید در ابتدا تولید و سپس با دوتریم همجوشی کنند. حال اگر بتوانید تعداد نوترون‌ها را در مدت زمان بسیار کوتاهی به شدت از طریق همجوشی تریتیوم و دوتریم در لوله پلوتونیومی افزایش بدهید، میتوانید به سرعت ترتیوم تولید کنید که در گام بعد با دوتریوم همجوشی کنند و خود باز شار عظیمی از نوترون‌ها را تولید کنند که در گام بعد تمپر را بشکافند و بازده عظیمی را ایجاد کنند! روش دابل بوستینگ باز به کوچک سازی یک بمب گرما هسته ای کمک می‌کند. در این روش، مخصوصا در مرحله دوم میتوانید سوخت همجوشی دوترید لیتیوم (که بین تمپر و لوله پلوتونیومی قرار گرفته) را باز به شدت فشرده کنید و نرخ واکنش همجوشی و بدین سبب قدرت انفجاری برگرفته از همجوشی را افزایش دهید! ساخت بمب‌های گرما هسته‌ای کوچک بسیار سخت تر نسبت به بمب‌های بزرگ است و بدین روی با این روش میتوان با کمترین مواد بیشترین بازده ممکن را به دست آورد! مزیت دیگر دابل بوستینگ و به طور کلی بوستینگ این است که دیگر الزاما به پلوتونیوم درجه سلاح نیاز ندارید و میتوانید خلوص را تا حتی زیر ۹۰ درصد و کمتر هم پایین بیاورید بدون اینکه بمب FAIL بشود! بوستینگ به قدری مهم است که حتی اگر کره هسته‌ای دهه‌ها از عمر خود سپری کرده باشد و به اصطلاح به پیری پلوتونیومی رسیده و خطر FAIL وجود داشته باشد، همچنان میتواند عملکرد بیش از مینیمم در نظر گرفته شده را داشته باشد! در اینجا باید گفت که اگر بمب را در شرایط عادی و با پلوتونیوم درجه سلاح در مرحله دوم در نظر بگیرید، روش‌های دیگر و بهتری هم وجود دارند که بازده بمب را میتوانند به شدت افزایش دهند در حالیکه حجم و وزن بمب کاهش یابند. به گوشه‌ای از این روش ها در پست‌های آینده پرداخته خواهد شد. روش دابل بوستینگ را حتی میتوان به بمب‌های سه مرحله‌ای به عنوان تریپل بوستینگ گسترش داد! بنابرین در هر زرادخانه سلاح هسته‌ای تولید گاز تریتیوم بعد از پلوتونیوم از واجبات است که آن را هم میتوان در راکتور‌های مخصوص تولید پلوتونیوم تولید کرد. میتوان گفت که بیشتر بمب‌های غیر گرما هسته‌ای کشور‌های دارنده این سلاح از نوع بوست شده هستند!
