در عکس های بالا بخشی از سالن بالانس و همچنین قطعات سانتریفیوژ پیشرفته تمام ایرانی IR-6 در نطنز را می‌بینید که پس از انفجار ۱ در سالن بالانس نطنز در سال ۲۰۱۹ میلادی که منجر به از بین رفتن ۷۵ درصد از ساختمان شد، فعلا به صورت موقت جایگزین شده است تا تکمیل مکان جدید در دل کوهای کرکس به پایان برسد تا بتوان به آنجا نقل مکان کرد. در عکس دیگری در همین مکان دو لوله فیبر کربنی روتور سانتریفیوژ IR-6 به همراه بیلوزها در بین آنها را می‌بینید. نکته قابل توجه این است که بیلوز‌های این ماشین بر خلاف گمانه زنی‌‌های غربی ها، از جنس فولاد ماراژینگ که به سختی قابل تهیه یا تولید هستند، می‌‌باشد. این فولاد خاص که به وسیله آن میتوان به راحتی بیلوز ساخت، یا در ایران تولید میشود یا به گونه‌ای مخفیانه از خارج به ایران وارد میشود. حتی این امکان وجود دارد که این بیلوز فلزی (که دو روتور را به یکدیگر متصل می‌کند) ترکیبی از فولاد و کمی فیبر کربنی (برای افزایش استحکام و پایداری در سرعت‌های خطی سرسام آور ۶۰۰ متر بر ثانیه) نیز باشد. به همچین ترکیبی در گزارش آژانس اشاره کوتاهی شد! در سانتریفیوژ‌های پاکستانی نیز از فولاد ماراژینگ برای بیلوزها استفاده میشود. همچنین این احتمال وجود دارد که این قطعه از آلومینیوم با استحکام بالا هم ساخته شده باشد.
در این کابینت در دو قفسه بالایی بیلوز های فلزی بیشتری را می بینید که احتمالاً از فولاد ماراژینگ ساخته شده‌اند. در دو قفسه پایینی، در یک قفسه درپوش های فلزی را می‌بینید که آهنربای دوار (magnetic bearing) را نگه می‌دارد با این هدف که به هنگام شروع ارتعاشات ناخواسته روتور در حین راه‌اندازی و یا خرابی روتور، انتهای بالایی روتور را بسته و ایمن نگه می دارد. قفسه دیگر درپوش های فلزی برای نگهداشتن اجزای چرخان درایو و پین و یاتاقان در قسمت پایین سانتریفیوژ است! این اجزا می توانند از آلیاژ آلومینیوم با استحکام بالا یا فولاد ماراژینگ باشند. همه این اجزاء چربی زدایی و تمیز شده اند و بدین روی در یک کابینت در بسته نگهداری می شوند. احتمالا تعداد محدودی برای رد گم کنی و صرفا ارسال پیام به دشمن به نمایش گذاشته شده اند و طبیعتا تعداد این اجزای کلیدی و حیاتی باید بسیار بیشتر از این حرف‌ها باشد!
در این تصویر هم اجزای دیگر ماشین سانتریفیوژ به نام Baffle را می‌بینید که برای تولید جریان گاز مخالف در درون روتور کاربرد دارد و همچین قسمت و لوله خارج کننده گاز غنی شده هگزا فلورید اورانیوم را ایزوله می‌کند. این قطعه هم در اینجا همان طور که پیداست از فلز و نه با فیبر کربن ساخته شده است! البته این قطعه میتوانید کاپ قسمت پایین سانتریفیوژ هم باشد. مطمئن نیستم!
در این تصاویر هم از نمای نزدیک روتور‌های ماشین پیشرفته IR-6 همراه با دو درپوش گنبدی شکل (در سمت راست تصویر کنار روتور) با فلز و فیبرکربنی را می‌بینید که در قسمت بالای روتور قرار خواهند گرفت. انتهای یکی از روتور‌ها همچنین ماشین کاری شده است! قطر و طول روتور ۲۰ و ۶۰ سانت هستند. در این ماشین از دو روتور و یک بیلوز بهره گرفته میشود. خاصیت ماشین‌های تک بیلوزه آسان بالانس کردن آنها نسبت به ماشین‌های دو یا چند بیلوزه است. در واقع این ماشین ها بسیار سریع تر نسبت به ماشین‌های نسل اولی بالانس خواهند شد! در تصویر همچنین شماره ۱۲۰ را بر روی یکی از روتور‌ها می‌بینید که شاید حاکی از تعداد ساخت ۱۲۰ عدد از این روتور‌ها باشد که در مجموع ۶۰ ماشین سانتریفیوژ IR-6 میشود!
تجهیزات اندازه گیری و بالانس کننده لوله‌های روتور سانتریفیوژ را می‌بینید. این دستگاه لوله روتور را به صورت افقی نگه می دارد تا ابعاد آن مانند طول، قطر، بیضی یا صاف بودن را بررسی کند و همچنین از بالانس بودن آن اطمینان حاصل کند.
پس از اینکه ماشین‌های پیشرفته IR-6 کامل اسمبل شدند، اکنون در قسمتی از آزمایشگاه به آرامی به پایین در چاله ای انتقال داده می‌‌شوند، به زمین پیچ شده، لوله vacuum کننده وصل شده و تست‌های مکانیکی (چرخش) برای کسب اطمینان از کارکرد روتور و بدین روی ماشین آغاز می‌‌شوند. اگر دقت کنید در عکس‌ها کنار ماشین های IR-6 همچنین ماشین های IR-2m را هم می‌بینید که نشان از این دارد در این ساختمان بالانس (که روی زمین در نطنز است) دیگر ماشین‌ها هم آماده و تست مکانیکی می‌‌شوند! اگر دقت کنید، همچنین می‌بینید که به بدنه سانتریفیوژ IR-6 سنسورهایی برای کسب دیتا از عملکرد ماشین نیز وصل شده اند! این تست‌ها موفقیت آمیز باشند، ماشین دوباره از پیچ باز شده و به تاسیسات غنی سازی برای نصب نهایی و آغاز کار منتقل می‌‌شوند!
