فاصله ایران تا سلاح هستهای واقعا چقدر است؟
بسیاری از دوستان مدام میپرسند که اگر ایران اقدام به ساخت سلاح هستهای بکند، در ظرف چه مدت زمانی میتواند یک محصول کامل و قابل تحویل دهی و در چه تعداد تولید و عملیاتی کند؟ به عبارت دیگر ایران تا سلاح هستهای واقعا چقدر فاصله دارد؟ در پاسخ باید گفت که واقعا بر فرض اگر نظام به طور پنهانی تا کنون سلاح نساخته باشد و اکنون که در آستانه هستهای است (و این آستانه تا ابد هم ادامه نخواهد داشت و باید هر چه زودتر ضربه را زد!) اقدام به همچین کاری بکند، اگر مشق شب خود را در سالهای گذشته پس از پروژه آماد انجام داده باشد که شواهد و قرائن نشان میدهند، انجام داده است، به عنوان مثال در ساخت و آزمایش تمامی قطعات غیر هسته ای، طراحی بمب و آزمایشهای هیدرودینامیکی و آزمایشهای منبع نوترونی (که پیشتر در پروژه آماد انجام شده بود) انجام داده باشد و همچنن موفق به شبیه سازیهای هسته ای دقیقی شده باشد و همچنین اگر مقدار مواد شکافت پذیر کافی (بیش از ۴ تن کنونی و مخصوصا در خلوص ۲۰ درصد) در زمان فرار هستهای مد نظر ایران در اختیار داشته باشد و همچنین بتواند تا زمان فرار هستهای خود حتی سانتریفیوژهای بیشتری و در زمان خود فرار هستهای هم ماشینهای بیشتری نصب کند و دانشمندان نیازی به آزمایش سلاح هستهای نبینند، ایران بی تردید میتواند ظرف ۱ ماه و یا شاید هم کمتر به ۱۰ بمب هستهای از نوع شکافت و نسل دومی (حتی بدون آزمایش زیرزمینی) با بازده بین ۱۰ تا ۵۰ کیلوتن TNT دست پیدا کند! در واقع این ترس آژانس و غربی ها و بخصوص صهیونیستها هم است (البته برای جلوگیری از فشار افکار عمومی غربی بر خود به آن اعتراف نمیکنند) که ایران با سلاح هسته ای فقط تا زمان غنی سازی ۹۰ درصدی و تبدیل آن به فلز اورانیوم فاصله داشته باشد. بدین روی بسیار علاقمند هستند قطعنامهای در شورای حکام در وین علیه ایران صادر کنند، که نظام بی تردید باید پاسخ سخت و محکمی بدهد!
پیشتر یک موسسه آمریکایی تخمین زده بود که ایران مقدار مواد شکفت پذیر کافی در خلوص گوناگون برای تولید ۵ بمب در ظرف ۶ ماه را دارد و پس از آن نیز باز ۱ تا ۲ سال طول خواهد کشید که بمب را ایران سوار موشک کند. این دست تخمینها بر اساس یک سری فرضیات و مبناهای غلط استوار هستند، ایران اگر روزی دست به فرار هستهای بزند، در زمان و به گونهای اقدام خواهد کرد، که تمامی بساط هستهای از پیش آماده باشند (این طور که به نظر میرسد ایران برای سالها پس از اتمام پروژه آماد بر روی اجزای مختلف سلاح بدون مواد هستهای کار کرده است) و تنها در این حالت ایران به سلاح هستهای گریز خواهد زد. در واقع ایران باید در یک روند بسیار سریع و به صورت دوی ۱۰۰ متر مواد شکافت پذیر و تبدیل آن را به اورانیوم فلزی انجام دهد و بقیه کار صرفا یک اسمبل کردن در ظرف مدت چند ساعت خواهد بود! اگر ایران تا اکنون سلاح نساخته باشد (یعنی بدترین وضعیت ممکن)، و در صورت فراهم بودن پیش نیازها و پس نیاز ها، ایران میتواند دسته کم ۱۰ بمب هستهای قابل تحویل دهی با موشکهای بالستیک ظرف یک ماه تولید کند!
کلاهکهای هستهای بدون مواد هستهای بی تردید باید در آزمایشهای موشکی ایران در سالهای گذشته آزمایش شده باشند، بدین روی به طور قطع میتوان گفت که پروسه تحویل دهی یک کلاهک هستهای در ایران تمام شده است! طبیعتا ساخت مجموعههای جدید هستهای گسترده زیرکوهی در نطنز دست ایران را برای همچین گریزی بسیار باز میگذارد! در نهایت هم ایران چارهای جز گریز نخواهد داشت. چه با برجام و چه بی برجام صهیونیستها و غربیها به دنبال سقوط نظام و نابودی ایران هستند (با برجام فقط میخواهند هزینه کار خود را بسیار کاهش بدهند)، بدین روی برای جلوگیری از این فاجعه باید در زمان مناسب و با هوشیاری کامل دست به فرار هستهای زد که در نوع خود تاریخی خواهد بود! اگر هم تا کنون سلاح ساخته شده باشد که غربیها حقیقتا رکب تاریخی خورده اند!