سایت هسته‌ای دارخوین هم در خوزستان طبق تصاویر ماهواره‌ای کلنگ آن زده شده و سایت اصلی در محوطه‌ای به مساحت ۶۰۰۰۰ متر مربع ساخته خواهد شد. این نیروگاه هسته‌ای یک راکتور آب سنگین با توان تولید ۳۶۰ مگاوات برقی خواهد بود. این دست راکتور‌ها دیگر نیاز به غنی سازی اورانیوم برای سوخت ندارند و میتوانند بدون وقفه به هنگام تعویض سوخت کار کنند و از همه مهمتر توان تولید پلوتونیوم قابل توجهی را خواهند داشت! اما بعید نیست که نظام در قالب تمکین به تعهدات خود در پیمان تروریستی NPT در سوخت این راکتور از اورانیوم غنی شده استفاده کند که بسیار مسخره خواهد بود، امید بر آن است آنچه که در اراک به وقوع پیوست و یک فاجعه‌ای برای خود بود، در اینجا دیگر رخ ندهد و نظام بی پروا به تولید پلوتونیوم که مصارف گوناگونی دارد مبادرت کند! این راکتور ۱۰۰۰ مگاوات حرارتی قابلیت تولید ۱۷۵ کیلوگرم پلوتونیوم (و با تغیراتی حتی بیشتر) در سال را خواهد داشت، اگر از سوخت اورانیوم طبیعی استفاده شود! این پلوتونیوم باید در گام بعدی تفکیک شود که یک شاخه صنعتی جدیدی برای ایران ایجاد خواهد کرد. از پلوتونیوم‌های درجه راکتور هم میتوان برای تولید تسلیحات هسته‌ای بوست شده استفاده کرد، کاری که هندوستان به آن پیشتر مبادرت ورزید! از این پلوتونیوم غنی نشده درجه راکتوری حتی میتوان در تمپر مرحله دوم تسلیحات هیدروژنی نیز استفاده کرد! ساخت زرادخانه سلاح هسته‌ای بدون پلوتونیوم بسیار سخت خواهد بود! جلوگیری از تولید پلوتونیوم در ایران در واقع بازوی دوم هسته‌ای بود که غربی‌ها در قالب برجام به خوبی قطع کردند و اکنون باید احیا شود. ساخت این راکتور بی تردید دسته کم ۵ سال به طول خواهد انجامید! اینها تماماً کار‌هایی بودند که باید سال‌ها پیش انجام و امروز عملیاتی می‌‌شدند. غربی‌ها اینگونه کشور‌های مستعد را بیچاره میکنند و اکنون این ایران باید باشد که غربی‌ها را در اوکراین بیچاره کند و انتقام سخت را بگیرد!
