چگونه سرعت‌های هایپرسونیک وحشتناک در موشک‌های ضد ماهواره به دست می‌‌آیند؟

در پاسخ باید گفت که برای تولید همچین شتاب های سرسام آوری نیاز به استفاده از سوخت‌های جامدی با چگالی انرژی بالا، استفاده از سوختی که با کیفیت ذره های تولید شده در مقیاس نزدیک به یک یا چند میکرون و بهره گیری از موادی به نام نانو ترمایت‌ها تولید شده در مقیاس نانو متر هستند که فرایند سوزش را به شدت شتاب می‌‌دهد (از این مواد همچنین در موشک‌های بالستیک پر شتاب ایرانی‌ مثل حاج قاسم نیز بهره گرفته می‌‌شوند) و همچنین طراحی‌ grain سوخت به عنوان مثال به شکل ستاره ای که در آغاز بیشترین سطح را برای سوزش سوخت ارائه می‌‌دهد، است. همه این موارد افزایش سرعت سوزش سوخت در محفظه و پیوستگی آن و در نتیجه شتاب سرسام آوری را در کسری از زمان محقق می‌‌سازند. استفاده از بدنه و موتور کامپوزیتی و همچنین ضریب بتا بالا و توجه به مسائل آیرودینامیکی به سرعت گیری این موشک پدافنی کمک شایانی میکنند! به عنوان مثال شتاب موشک پدافندی ضد هسته‌ای معروف به Sprint آمریکا ۱۰۰ g در ۱۵ ثانیه بود، به عبارت دیگه بعد از ۱۵ ثانیه سوزش، موشک به سرعتی بالغ بر ۱۰ ماخ میرسید! در کلیپ بالا شلیک آزمایشی موشک A-235 PL-19 Nudol ضد ماهواره و ضد موشک‌های حامل کلاهک هسته‌ای را می‌بینید. این موشک سوخت جامد، دو مرحله‌ای بوده که شتاب سرسام آوری می‌گیرد و میتواند به کلاهک های هسته‌ای و غیر هسته‌ای تجهیز شود و ماموریت آن دفاع از مسکو و نواحی مجاور از حمله هسته‌ای است.